Η πρωτοτυπία της μελέτης του Νίκου Παρασκευόπουλου έγκειται στην επιτυχημένη προσπάθεια να προτείνει την επιείκεια, που αποτελεί θεμελιώδη έννοια της αριστοτελικής αντίληψης για το δίκαιο, ως κριτήριο ελέγχου των εφαρμογών της τεχνητής νοημοσύνης (ΤΝ) στον χώρο της απονομής της δικαιοσύνης. Ο Αριστοτέλης αντιλαμβάνεται την επιείκεια ως επανορθωτική μέθοδο των ατελειών του νόμου, όταν ο τελευταίος, ερμηνευόμενος κατά το γράμμα του, θα οδηγούσε σε άδικα αποτελέσματα, τα οποία αποφεύγονται όταν η σκέψη του ερμηνευτή καθοδηγείται από τις αρχές της μεσότητας και της αναλογικής ισότητας.
