«Θα σας παίξω ένα τραγούδι από τα παλιά που έχω γράψει, με πολύ μεγάλη αγάπη και τρυφερότητα για τους συνανθρώπους μου. Πάρτε το σαν ένα τραγουδάκι για τον ύπνο». Η γεμάτη ευαισθησία εισαγωγή για το κομμάτι που επέλεξε να πει ήταν σαν χάδι στα μαλλιά των λιλιπούτειων θεατών, οι οποίοι ήταν καθισμένοι οκλαδόν μπροστά του.
Σ’ αυτή τη σκηνή που πρωταγωνιστές ήταν ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και οι μαθητές του 3ου Δημοτικού Σχολείου Κηφισιάς την περασμένη Πέμπτη, οι εξηγήσεις για τους στίχους «Κάτω απ’ το μαξιλάρι/ είναι ένα βαθύ πηγάδι/ που μέσα κατοικούν/ οι ψυχές που σ’ αγαπούν» ίσως και να μην ήταν απαραίτητες.
