Αν ο εικοστός αιώνας μονοπωλείται όσον αφορά τους σκηνοθέτες του θεάτρου με τα ονόματα του Φώτου Πολίτη, του Δημήτρη Ροντήρη, του Κάρολου Κουν, του Αλέξη Μινωτή, του Μίνου Βολανάκη, του Σπύρου Ευαγγελάτου, του Λευτέρη Βογιατζή, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει μια πλειάδα σκηνοθετών που είτε έχουν φύγει από τη ζωή είτε παραμένουν ευτυχώς εν ενεργεία, έχουν δώσει και εξακολουθούν να δίνουν στο θέατρο μια λάμψη που όσο και αν συχνά φαίνεται να αδυνατίζει, είναι πάμπολλες οι φορές που την αισθάνεται κανείς τόσο βαθιά εδραιωμένη ώστε το μέλλον,
