Ποιος το περίμενε μετά από εκείνη την βραδινή προβολή στον κινηματογράφο Άστυ στην καρδιά της Αθήνας, στην Κοραή, που παρακολουθούσα μαγεμένη την ταινία «Ο καιρός των τσιγγάνων», σε τι μεγάλη περιπέτεια θα έβαζα τον εαυτό μου και ευτυχώς τι μεγάλης διάρκειας χαρά θα σκόρπιζε το μέλλον, με τα τραγούδια που θα έπαιρναν σάρκα και οστά βασισμένα πάνω σ ‘αυτές τις πύρινες μουσικές.
Έχουν περάσει πάνω από 35 χρόνια από τότε.
Κι όμως είναι όλα τόσο ζωντανά!
