Η τελευταία φορά που συγκινήθηκα με μια ολοκληρωμένη αφήγηση ήταν διαβάζοντας το βιβλίο της Ζυράννας Ζατέλη «Και με το φως του λύκου επανέρχονται». Αν και εκ πρώτης όψεως φαντάζει η αφήγηση δαιδαλώδης, γρήγορα ο αναγνώστης ανακαλύπτει ένα αριστοτεχνικά δομημένο ψηφιδωτό, που φωτίζει ανηλεώς τους εσώτερους κραδασμούς του ανθρώπινου ψυχισμού καθώς και τις πολλαπλές εκφάνσεις αυτού.
Αν μπορούσα να γράψω μετά μουσικής θα επέλεγα αρχικώς το «Atmosphere» των Joy Division, το οποίο θα απελευθέρωνε την οδύνη που με κινεί να εκφραστώ δημιουργικά.
