Στην ελληνική λογοτεχνία δεν υπάρχει παράδοση με ιστορίες τρόμου, μολονότι τα υπερφυσικά όντα εμφανίζονται ήδη πολύ νωρίς στην αρχαιοελληνική γραμματεία, όπως στην Οδύσσεια ή και σε άλλα έργα στα οποία ξεχωρίζουν αφηγήσεις με λάμιες και την Εμπουσα, ένα πλάσμα δαιμονικό που αλλάζει διαρκώς μορφή. Με μια τέτοια εμφάνιση του υπερφυσικού και παράδοξου στοιχείου ήδη από τόσο νωρίς θα περίμενε κανείς την ανάπτυξη του είδους στη χώρα μας. Ωστόσο, οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες δεν το επέτρεψαν να συμβεί με τον ρυθμό και την έκταση που πήρε στις δυτικές κοινωνίες,
