Γνωρίζω τον θεωρητικό της λογοτεχνίας και πολιτικό στοχαστή Τέρι Ιγκλτον κυρίως από τα έργα του «Θεωρία της Λογοτεχνίας» και «Μαρξισμός και λογοτεχνική κριτική». Το βιβλίο του «Πώς να διαβάζουμε λογοτεχνία» μού κίνησε το ενδιαφέρον για τον τρόπο με τον οποίο ένας εγνωσμένου κύρους πανεπιστημιακός δάσκαλος προτείνει στο ευρύ κοινό τρόπους πρόσληψης και αποτίμησης ενός λογοτεχνικού έργου. Και λέω «προτείνει», καθώς το βιβλίο, χωρίς να ενέχει διδακτισμό ή κανονιστικές υποδείξεις, αποδεικνύει ότι η απόλαυση του κειμένου και η κριτική ανάλυση δεν είναι έννοιες ασυμβίβαστες.
