Δεν θυμάμαι γιατί δεν είχα γράψει για το καθηλωτικό αυτό ψυχολογικό θρίλερ του Ολλανδού Χέρμαν Κοχ [γεν. 1953] όταν πρωτοεκδόθηκε στα ελληνικά το 2015, αλλά κάποιος σοβαρός προσωπικός λόγος θα υπήρξε. Το λέω γιατί είναι ένα βιβλίο καθηλωτικό, εθιστικό, σαρκαστικά κυνικό και θίγει ζητήματα που σπανίως τολμάμε να αγγίξουμε, ζώντας στη σφαίρα των προσχηματικών πολιτισμικών παραδοχών μας, σε μια Ευρώπη σχετικής αφθονίας και ανεκτικότητας. Βέβαια είχα ήδη γράψει σε αυτές τις στήλες για τη δίδυμη επιτυχία του Κοχ, Το Δείπνο,
