Πρόκειται για έναν περίπου αρχετυπικό μύθο, που ξεκίνησε να γράφεται λίγο πριν ανέλθει στην εξουσία ο ναζισμός και ολοκληρώθηκε μόλις στα 1962, πολύ μετά το τέλος του Πολέμου, για ευνοήτους ίσως λόγους. Φαίνεται πως η Κάθριν Ανν Πόρτερ [1890-1980] – ήδη φημισμένη διηγηματογράφος και δημοσιογράφος, με περιπετειώδη ζωή – έκοβε και έραβε πάνω στις προσωπικές εμπειρίες που είχε αποκτήσει κατά το πρώτο διατλαντικό της ταξίδι, προσπαθώντας αναδρομικά να ερμηνεύσει και να αποδώσει λογοτεχνικά όσα ακολούθησαν, με αποκορύφωμα τη μεγαλύτερη καταστροφή στην ανθρώπινη ιστορία.