Aν το «φωτεινό σκοτάδι» συνιστά τη βαθύτερη επιδίωξη του ζωγράφου-ήρωα στο Αλλο Ονομα του Γιον Φόσε – το μυθιστόρημα, που αποτελεί ταυτόχρονα μια πραγματεία περί τέχνης –, το θέατρο του νομπελίστα συγγραφέα στοχεύει στην εύγλωττη σιωπή, σε αυτό που ο ίδιος ονόμασε «φωνή της γραφής». Η αδιάσπαστη ενότητα αυτού που λέει ένα κείμενο με το πώς το λέει συνιστά τη γραφή και η μυστική ακαθόριστη «φωνή» της που αναδύεται μέσα από τις λέξεις και πέρα από τις λέξεις είναι το ποιοτικό στοιχείο που χαρακτηρίζει,
