Οταν τα φώτα σβήνουν, ένας μαυροντυμένος άνδρας τριγυρίζει στους διαδρόμους της πλατείας και καλωσορίζει τον κόσμο. Με ζωηρό βλέμμα και ανάλαφρο βήμα, ανεβαίνει στη λευκή σκηνή, φοράει το σακάκι του, παίρνει θέση κάτω από τον μεγάλο σταυρό, μπροστά από το αναλόγιο κι αρχίζει να μιλάει για τη σύγχρονη ζωή, την τάση που έχουμε να βγάζουμε γρήγορα συμπεράσματα, την αλήθεια που μπορεί να είναι υποκειμενική και τις κατηγορίες που συχνά εκφράζουμε δημόσια χωρίς να έχουμε αποδείξεις. Οταν η αφήγησή του γίνεται πιο ρεαλιστική,
