Βγήκε από το σπίτι του, στο Νότιο Πήλιο, την τελευταία στιγμή, πριν καταρρεύσει από έναν χείμαρρο, γέννημα της κακοκαιρίας Ντάνιελ, ενώ έβλεπε τεράστιους όγκους νερού να κατεβαίνουν απ’ το βουνό παρασύροντας ελιές 200 χρόνων, βράχους, ολόκληρα χωράφια και μαζί σπίτια, δρόμους, γέφυρες και αυτοκίνητα.
«Ποτέ δεν είχα νιώσει τόσο έντονα την ασημαντότητα του ανθρώπινου είδους όσο εκείνη τη στιγμή. Ημουν μια αμελητέα παράμετρος μέσα στην εξέλιξη του φαινομένου», λέει στα «ΝΕΑ» έναν χρόνο μετά ο εικαστικός και καθηγητής Τέχνης και Τεχνολογίας στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας,
