Η τελευταία φορά που συγκινήθηκα με μια ολοκληρωμένη αφήγηση ήταν όταν διάβασα το βιβλίο της Λίλας Τρουλινού Μύρων η Αράχνη, βιβλίο ιδιότυπης σκηνογραφίας για καυτά θέματα της εποχής μας, όπου οι ψυχαναλυτικές τομές «συμβαίνουν» με τρόπο ανεπαίσθητο, με τρυφερότητα και γνώση. Επίσης, διαβάζοντας τα ποιήματα του ελληνοαυστραλού ποιητή Δημήτρη Τσαλουμά, που κατορθώνει με λιτότητα να μιλάει για τα διαχρονικά και ουσιώδη του βίου.
Αν μπορούσα να γράφω μετά μουσικής θα επέλεγα «Les nuits d’été» και «Sur les lagunes» του Μπερλιόζ,
