Η τελευταία φορά που συγκινήθηκα με μια ολοκληρωμένη αφήγηση ήταν… πρόσφατα όταν διάβασα το «Ενα Τζόβενο» του καπετάνιου συγγραφέα Τάκη Τζούμπα, εκδόσεις Ωκεανίδα, βιβλίο του 1995 που τώρα είναι εκτός εμπορίου. Η πένα του Τζούμπα είναι τόσο μπουνατσαρισμένη στις περιγραφές της ναυτικής εμπειρίας όσο θυελλώδης και φουρτουνιασμένη στο συναίσθημα των ναυτικών του. Το είχα αγαπήσει στην εποχή του όσο τον Καββαδία και τον Μέλβιν.
Αν μπορούσα να γράφω μετά μουσικής θα επέλεγα… σίγουρα κάποια μελωδία από το χατζιδακικό μουσικό σύμπαν ή μουσική από αγαπημένες ταινίες του κινηματογράφου όπως το «Μια φορά κι έναν καιρό στην Αγρια Δύση» και «Σινεμά ο Παράδεισος» του Ενιο Μορικόνε,
