Εχω στο γραφείο μου τρεις πρόσφατες ποιητικές συλλογές, μια σημαντική διαπίστωση πως η αρχαιότερη τέχνη του ανθρώπου, μαζί με τη ζωγραφική, όχι μόνο αντέχει σε μια εποχή που πέρασε εδώ και πολλά χρόνια στον αιώνα της οπτικής εμπειρίας, αλλά συνεχίζει, έστω και πιο αραιά, αλλά χωρίς κενά, τη γενναία πορεία της, αποτυπώνοντας τα ανθρώπινα πάθη που, όπως έγραφε ο Παπαδιαμάντης, δεν έχουν ποτέ τελειωμό.
Χωρίς αμφιβολία, εδώ και έναν αιώνα ήδη έχουμε αφεθεί στη γοητεία των οπτικών ερεθισμάτων.
