Το έργο του Παναΐτ Ιστράτι (1884 Βράιλα Ρουμανίας – 1935 Βουκουρέστι) έχει ενδιαφέρον για τον έλληνα αναγνώστη όχι μόνο γιατί ο ίδιος από την πλευρά του πατέρα του είχε κεφαλονίτικη καταγωγή, αλλά γιατί, κυρίως, αυτό παρουσιάζει αφηγηματικές αρετές και αναδεικνύει μια ολόκληρη εποχή.
Τα θέματά του αποκαλύπτουν τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούσαν κατά τα τέλη του 19ου και αρχές του εικοστού αιώνα στα Βαλκάνια, ιδιαιτέρως στις περιοχές γύρω από τον Δούναβη, όπως και στην Κωνσταντινούπολη ή τη Μέση Ανατολή.