Είχαμε ως πολιτιστικό μας γνώρισμα περίπου έναν αιώνα μετά τους Βαυαρούς μας «πάτρωνες» μια κριτική των ηθών και των ιδεών μας μέσω της σκηνής που είχε πρόγονο τον Αριστοφάνη. Την Επιθεώρηση. Κατά καιρούς νέοι μορφωμένοι, θεατρικά και πολιτικά ευαίσθητοι, προσπαθούν να αναβιώσουν, χωρίς να έχουν τη λαϊκή παράδοση στην προσέλευση της παλιάς κοινωνικής μας συνθήκης. Εγινε συνήθως γύμνασμα των μορφωμένων και πολιτικά ευαίσθητων νέων ως θεατρικών δημιουργών, συγγραφέων, ηθοποιών, σκηνοθετών και, κυρίως, παραγωγών θεάματος.
Επαναφέρω σήμερα σε αυτές τις σελίδες,