Το κείμενο, στο οποίο σήμερα παραπέμπω, δημοσιεύεται στην επανέκδοση του βιβλίου μου «Προσωπολατρία» (Εκδόσεις Νόηση, 2013) και είχε τίτλο «Το υφάδι και το στημόνι στο έργο του Καμπανέλλη»:
Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης γεννήθηκε στη Νάξο το 1922, μεγάλωσε στην Αθήνα, στις γειτονιές γύρω από την Πλατεία Κουμουνδούρου (Πλατεία Ελευθερίας), στα 20 χρόνια του βρέθηκε έγκλειστος στο στρατόπεδο Μαουτχάουζεν. Βασική του σπουδή, η Σιβιτανίδειος. Πρώτη παρουσία στο θέατρο με το έργο «Χορός πάνω στα στάχυα» από τον θίασο του Αδαμάντιου Λεμού στην Καλλιθέα (1950).
