Ο μικρόκοσμος ενός μυθιστορήματος είναι συνήθως δύσκολο να αποκωδικοποιηθεί. Οσες φορές κι αν επιχειρήσουμε να κάνουμε μια κατάδυση στον πυρήνα ενός λογοτεχνικού κειμένου με σκοπό να αποσαφηνίσουμε τις προθέσεις του συγγραφέα, όσο κι αν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι όλα είναι ορατά και χειροπιαστά, το πιθανότερο είναι ότι θα πέσουμε σε κάποιον θεωρητικό ύφαλο. Ετσι, λοιπόν, το καινούργιο μυθιστόρημα του Θανάση Χειμωνά, «Τρότζαν», μπορεί να διαβαστεί από αρκετές διαφορετικές οπτικές γωνίες, μια που διαθέτει εκείνα τα στοιχεία, ικανά να στρέψουν τον αναγνώστη σε διαφορετικές κατευθύνσεις.
