Η μείξη ελληνικών και αγγλικών όρων είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που συναντάμε συχνά στις τοποθετήσεις όσων ασχολούνται επαγγελματικά με την εικαστική σκηνή. Δεν είναι λίγες οι φορές που η αναλογία ελληνικών και αγγλικών φτάνει στο 30/70% – με τη συζήτηση θεωρητικά να γίνεται στα ελληνικά. Γεγονός που δεν οφείλεται μόνο στην παγκοσμιοποίηση, αλλά και στην ανάγκη να προβάλλει ο ομιλών τη σχέση του με τον διεθνή χώρο. Το θέμα είναι όποια γλώσσα κι αν επιλέγεται να χρησιμοποιείται σωστά. Και ειδικά όταν ο ομιλών είναι επικεφαλής μεγάλου φορέα και δη εθνικού.
