Ένας υπάλληλος σε μια αποθήκη που
Παλεύει συνέχεια μη γίνει ρουφιάνος
Ένας πακετάς που μιλάει στη δικιά του
Με το κινητό σφηνωμένο στο κράνος
Μια γραμματέας που φοβάται να είναι όμορφη
Κι ένας ανήλικος νταλαβερτζής
Που τον παίρνεις τηλέφωνο και σ’ ένα εικοσάλεπτο
Σου φέρνει στο σπίτι σου ό,τι θέλεις να πιεις
Κανείς από ‘μας δε ρωτάει για το πώς, όλοι προτιμάμε το cash
Έτσι μας έμαθαν από τα σπίτια μας,