Είναι μοναδικά στην ιστορία της επιτύμβιας γλυπτικής του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Ορφάνεψαν αμέσως μόλις γεννήθηκαν και ο αρχαίος γλύπτης του 4ου αι. π.Χ. που σκάλισε τις μορφές τους στο μάρμαρο τα απόθεσε το ένα πλάι στο άλλο, μέσα σε δυο γυναικεία χέρια. Και ενώ για αιώνες τα δίδυμα τούτα βρέφη κρατούσαν συντροφιά στη νεκρή μητέρα τους (που πιθανότατα πέθανε την ώρα του τοκετού) στην επιτύμβια στήλη της, κάποια στιγμή αποσπάστηκαν. Κύλησαν σε ένα ρέμα του Μενιδίου και πριν από 16 χρόνια κατέληξαν στα χέρια ενός ρακοσυλλέκτη που τα εντόπισε στην όχθη.
