Στις αρχές του 20ού αιώνα η λεωφόρος Συγγρού ήταν ένας εξοχικός χωματόδρομος φυτεμένος με πιπεριές. Ποδήλατα και άμαξες τη διέσχιζαν προκαλώντας το κοινό αίσθημα καθώς υπερέβαιναν το επιτρεπτό όριο των 10 χλμ./ώρα, ενώ μετέφεραν τους Αθηναίους στο παραλιακό μέτωπο για αναψυχή. Από τότε μέχρι σήμερα άλλαξαν πολλά, όμως η λεωφόρος Συγγρού, αυτό «το γιοφύρι με τους δύο κόλπους και τις δύο κορυφές» κατά τον Σεφέρη, εξακολουθεί να κρύβει στο τελείωμά της, κοντά στη θάλασσα, μακραίωνα μυστικά.
Μια μοναδική αρχειακή έρευνα με τίτλο «Ιχνηλατώνας την ανθρώπινη παρουσία και ζωή» διηγείται,
