Υπάρχει κάτι σ΄ αυτό το έργο, ένα στοιχείο, εξαρχής σχεδόν, που επιβάλλει την παρουσία του με κάθε τρόπο: είναι αυτή η νοσηρότητα που διαπερνά τα πρόσωπα και τους χώρους, τις σχέσεις των ηρώων και τους τόπους. Στο «Ξαφνικά πέρυσι το καλοκαίρι» («Suddenly last summer», 1958) του Τενεσί Ουίλιαμς (Tennessee Williams, 1911-1983), όλοι και όλα βρίσκονται κάτω από μια αδιόρατη απειλή, μια αβέβαιη συνθήκη.
Στο επίκεντρο η σχέση μάνας – γιου, μια σχέση εξαρτημένη, νοσηρή, προφανώς, καταπιεστική και λανθάνουσα.
