Στις σημερινές συνθήκες παγκόσμιας πολιτικής αστάθειας, πνευματικής αμηχανίας που προκαλείται από τη φρενήρη τεχνολογική πρόοδο, και στοχευμένης μαζικής διαχείρισης της επικοινωνίας και της πληροφορίας, επιβάλλεται, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, να (επανα)συνδεθούμε με το πολιτισμικό παρελθόν μας, υλικό και πνευματικό. Η γνώση του ιστορικού παρελθόντος προσφέρει παραδείγματα και κατευθύνσεις για ορθότερες αποφάσεις στο παρόν και στο μέλλον. Η γνώση του πολιτισμικού παρελθόντος προσφέρει σταθερά σημεία αναφοράς έναντι της σύγχρονης αβεβαιότητας και ταυτοτικής ρευστότητας. Η επιδίωξη για (επανα)σύνδεση με το πολιτισμικό παρελθόν μας δεν έχει ως αποκλειστικό αντίπαλο την άγνοια.
