Μπορεί ακούγοντάς το όσο ζούσε, ή ως προοπτική, αφού θα είχε πεθάνει, ένα αφιέρωμα δηλαδή στον ίδιο και στο έργο του, να σήκωνε σχεδόν με αδιαφορία τους ώμους του, ή και να το απέτρεπε σε όποιον είχε συμβεί να του το προτείνει. Δεν θα έπαυε όμως να τον συγκινεί η ιδέα, ακόμη και αν θα απουσίαζε ο ίδιος, να συνέρχονταν, κυρίως φίλοι του, για να θυμηθούν περισσότερο τον ίδιο παρά τα γραπτά του, όπως είναι βέβαιο πως δεν θα είχε βοηθήσει στο παραμικρό, Διαβάστε περισσότερα
