Tag: Ποιήματα
Ο Ουρανός – Μανώλης Αναγνωστάκης
Πρώτα να πιάσω τα χέρια σου Να ψηλαφίσω το σφυγμό σουΎστερα να πάμε μαζί στο δάσοςΝ᾿ αγκαλιάσουμε τα μεγάλα δέντραΠου στον κάθε κορμὸ έχουμε...
Είναι η ζωή σου
Η ζωή σου είναι η δική σου ζωή
μην την αφήσεις να τσακιστεί σε μια φτηνή υποταγή.
Να παραφυλάς.
Υπάρχουν τρόποι να ξεφύγεις.
Και κάπου υπάρχει και ένα...
25 Μαΐου, Κατερίνα Γώγου
Ένα πρωί θ’ ανοίξω την πόρτα και θα βγω στους δρόμους όπως και χτες. Και δεν θα συλλογιέμαι παρά ένα κομμάτι από τον πατέρα κι ένα κομμάτι από...
Πολύμνια, του Κ. Καρυωτάκη
Ψεύτικα αἰσθήματαψεύτη τοῦ κόσμου!Μὰ τὸ παράξενοφῶς τοῦ ἔρωτός μουφέγγει στοῦ σκοτεινοῦδρόμου τὴν ἄκρη:Μὲ τὸ παράπονοκαὶ μὲ τὸ δάκρυ,κόρη χλωμόθωρημαυροντυμένη.Κι εἶναι σὰν αἴνιγμα,καὶ περιμένει.Λάμπει τὸ...
Μια μυγδαλιά και δίπλα της, του Νικηφόρου Βρεττάκου
Μια μυγδαλιά και δίπλα της,εσύ. Μα πότε ανθίσατε;Στέκομαι στο παράθυροκαι σας κοιτώ και κλαίω.
Τόση χαρά δε την μπορούντα μάτια.
Δος μου, Θεέ μου,όλες τις στέρνες...
Πρέβεζα, του Κώστα Καρυωτάκη
Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται
στους μαύρους τοίχους και τα κεραμίδια,
θάνατος οι γυναίκες, που αγαπιούνται
καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια.
Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι δρόμοι
με τα λαμπρά,...
Σβήσε τα μάτια μου – Ράινερ Μαρία Ρίλκε
“Σβήσε τα μάτια μου· μπορώ να σε κοιτάζω,τ’ αυτιά μου σφράγισέ τα, να σ’ ακούω μπορώ.Χωρίς τα πόδια μου μπορώ να ’ρθω σ’ εσένα,και...
Ουτοπίες
Καθ’ οδόν(7 και 30’ πρωινή προς εργασίαν)συναντώ τον Μάρτιοευδιάθετον,υπαινιγμών πλήρηπερί ανοίξεως και λοιπά.
Αναβάλλω την υπόστασή μουανακόπτω τη σύμβασή μουμε το χειμώνακαι διασπείρομαι σε χώμα.Μια...
Πόσο πολύ σ’ αγάπησα, Κατίνα Παΐζη
Πόσο πολύ σ’ αγάπησα ποτέ δε θα το μάθειςκαλέ που δεν εχάρηκες στα χείλη μου φιλιά.Απ’ τη ζωή μου επέρασες κι αλάργεψες κι εχάθηςκαθώς...
Η ιστορία της Σιούλα
με έσυραν
απ’ τη λευκή κορδέλα
δεμένη στην πλάτη μου
γιορτή είναι μου είπαν
διάλεξε μου είπαν
το μαχαίρι στο τραπέζι
κι είτε παιδί
είτε μάγισσα αίμα σκυλίσιο
και διάλεξα
βροχή ποτάμι και...