Tag: Ποιήματα

Εγώ θέλω να κοιμάμαι πλάι σου.Και να σου κάνω τα ψώνια σου, και να σου κουβαλάω τις σακούλες σου,Και να σου λέω πόσο πολύ...

Άγριες νύχτες — Άγριες νύχτες!Αν ήμασταν μαζίΓια μας οι άγριες νύχτεςΘα ‘ταν μόνο χλιδή! Ανώφελος — ο αγέρας —Σαν βρει η Καρδιά λιμάνι —Πέταξε την...

νομίζω ήτανε κορίτσιόχιξέρω πως ήτανε κορίτσι και νομίζω πως θα μου ‘μοιαζε πολύγεμάτο πρόσωπο, μάτια καστανοπράσινα και καστανά μαλλιά τόσα πολλά που θα μπορούσα...

Κανείς δεν υποπτεύεται τα απτά Εκείνη την καταχνιά που αξημέρωτα στα πρόσωπα κατακάθεται και γεμίζει τους πόρους σε σκοτεινές διαδρομές εντός της σάρκας. Ξημέρωμα στο ξημέρωμα Εκμαγεία γίνονται τα πρόσωπα Κανείς δεν κατηγορεί τα...

Θα σε κεντούν με λόγχες να ξυπνάς, το στόμα σφραγισμένο με κερί να μη φωνάξεις, και θα σε κρύβουν με βαριά υφάσματα και με νερά, στον...

Γυμνός, Iούλιο μήνα, το καταμεσήμερο. Σ’ ένα στενό κρεβάτι, ανάμεσα σε δυο σεντόνια χοντρά, ντρίλινα, με το μάγουλο πάνω στο μπράτσο μου που το...

Τὸν δ᾿ ἄνευ λύρας ὅμως ὑμνωδεῖ θρῆνον Ἐρινύος αὐτοδίδακτος ἔσωθεν θυμός, οὐ τὸ πᾶν ἔχων ἐλπίδος φίλον θράσος. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ, 990 επ. «Φαίνεται ο Κάβο – Γάτα…», μου είπε ο καπετάνιος δείχνοντας...

Θέλω να ξέρειςένα πράγμα: Ξέρεις πώς είναι:Αν κοιτάξωτο κρυστάλλινο φεγγάρι, το κόκκινο κλαδίτου αργοκίνητου φθινοπώρου στο παράθυρό μου,αν αγγίξωκοντά στη φωτιάτην ανεπαίσθητη στάχτητου ρυτιδιασμένου σώματος...

Μια κ’ ήπια από το ξέχειλο ποτήρι της ζωής σου,μια και τ’ ωχρό μου μέτωπο το θείο σου είδε χάδι,μια κι ένα βράδυ ανάπνευσα...

Θά ‘ρθει μια μέρα που δε θα ‘χουμε πια τί να πούμεΘα καθόμαστε απέναντι και θα κοιταζόμαστε στα μάτιαΗ σιωπή μου θα λέει: Πόσο...