Tag: ποίηση
Ο Καιόμενος
“- Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας απ’ το πλήθος.Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήτανστ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο όταν τουμιλήσαμε. Και τώρα...
Αυτόπτης Μάρτυρας
Εγώ τους είδα -λέει- τους δύο διαρρήκτες πίσω απ΄τιςγρίλιεςνα παραβιάζουν την απέναντι πόρτα -δε φώναξα διόλουείχε φεγγάρι. Φαίνονταν καθαρά τ΄αντικλείδια τουςκαι τα στολίδια του...
Οι γάτες τ’ Αϊ-Νικόλα
Τὸν δ᾿ ἄνευ λύρας ὅμως ὑμνωδεῖ
θρῆνον Ἐρινύος
αὐτοδίδακτος ἔσωθεν θυμός,
οὐ τὸ πᾶν ἔχων ἐλπίδος
φίλον θράσος.
ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ, 990 επ.
«Φαίνεται ο Κάβο – Γάτα…», μου είπε ο καπετάνιος
δείχνοντας...
Το κορμί και το σαράκι
μπατιρημένο κουρεῖοΣάββατο βράδυχωρὶς δουλειὰμπατιρημένο κορμὶΣάββατο βράδυχωρὶς ἔρωτα
τὸ φιλὶἑνώνει πιὸ πολὺἀπ᾿ τὸ κορμὶγι᾿ αὐτὸ τὸ ἀποφεύγουνοἱ πιὸ πολλοὶ
τὸ γατί μουδὲ χορταίνει μόνο μὲ χάδιαθέλει καὶ...
Κρυμμένος
Κρυμμένος
μέσ’ στο θάνατο μου
τραγουδώ
είναι σα μια καινούργια μέρα
αλλιώτικα πουλιά πετούν τριγύρω
και με κοιτούνε πέτρινες κοπέλες
που δεν κλαίνε
είναι ένας ποταμός δεξιά
κι άλλος αριστερά
και μεσ’ στη...
Στον Νίκο Ε…
Φίλοι
Που φεύγουν
Που χάνονται μια μέρα
Φωνές
Τη νύχτα
Μακρινές Φωνές
Μάνας τρελής στους έρημους δρόμους
Κλάμα παιδιού χωρίς απάντηση
Ερείπια
Σαν τρυπημένες σάπιες σημαίες.
Εφιάλτες,
Στα σιδερένια κρεβάτια,
Όταν το φως λιγοστεύει
Τα ξημερώματα.
(Μα ποιος...
Στο Μουσείο, της Αριάδνης Καλοκύρη
Φτάσαμε νωρίτερα
για να περιμένουμε.
Θα μιλήσεις εσύ
μου είπε.
Ψάχνω τις σημειώσεις
ανοίγω τον χαρτοφύλακα ανάποδα
πέφτουν όλα.
Το τσιγάρο έσβησε κι εμείς μπήκαμε.
Μας υποδέχτηκαν
εκείνος με ιδανικά γαμψή μύτη, εκείνη...
Μα εγώ ανεβαίνω
Μπορεί να με γράψετε στην ιστορίαΜε τα πικρά, στρεβλά ψεύδη σας,Μπορεί να με σύρετε μέχρι και στην λάσπηΚι όμως, σαν την σκόνη, θα ανέβω...
Αν με ξεχάσεις
Θέλω να ξέρειςένα πράγμα:
Ξέρεις πώς είναι:Αν κοιτάξωτο κρυστάλλινο φεγγάρι, το κόκκινο κλαδίτου αργοκίνητου φθινοπώρου στο παράθυρό μου,αν αγγίξωκοντά στη φωτιάτην ανεπαίσθητη στάχτητου ρυτιδιασμένου σώματος...
Το ποτήρι της ζωής
Μια κ’ ήπια από το ξέχειλο ποτήρι της ζωής σου,μια και τ’ ωχρό μου μέτωπο το θείο σου είδε χάδι,μια κι ένα βράδυ ανάπνευσα...