Tag: ποίηση

Μόνη, ἐντελῶς μόνη,περπατῶ στὸ δρόμοκαὶ πέφτω πάνω σὲ μεγάλα γεγονότα:Ὁ ἥλιος σὰν ἐπειγόντως νὰ ἐκλήθη ἀπὸ τὴ Δύσηἀφήνοντας ἡμιτελὲς τὸ δειλινό… Σὲ λίγο ἡ νύχτα,κρατώντας...

Έρωτας τάχα να ‘ν’ αυτόπου έτσι με κάνει να ποθώτη συντροφιά σου,που σαν βραδιάζει, τριγυρνώτα φωτισμένα για να δωπαράθυρά σου;Έρωτας να ‘ναι η σιωπήπου...

Σ’ ακούω με όλους τους πόρους μουνα τρέχεις σε ξένες πόλεις, με ρούχα χάρτινακάνοντας ένα θόρυβοπου προμηνύει μεγάλη θάλασσα. Επιστρέφω στο κλειστό κύκλωμα της ζωής μου....

Το να αποκαλείς κάποιον «μεγάλο» έχει πάψει πια να φέρει μόνο θετικό πρόσημο. Έφτασε στο σημείο να γίνει μέχρι και προσφώνηση, ολίγον ειρωνική, ολίγον...

Εδώ, στον τόπο της σφαγής ξανά, στα ίχνη των πυκνών ερώτων πάλι, κι ας λαχταρούσαν να χαθούν, ταξιδευτές, σε πόλεις και τερπνές υπαίθρους. Οι καταβάσεις ψέμα, οι...

Ερείπιο απ’ τα ναρκωτικά του ήλιου έρχεσαι ν’ αποτελειώσεις την παλιά συνομιλία να με ξεπλύνεις απ’ την περασμένη άνοιξη Κατεδαφίζονται τα καλοκαίρια στη σειρά όσο παλιώνω The post “Ερείπιο...

“Μόνο μια φορά το κύμα αφρίζειΚαι τότε είναι που σκάει στην στεριάΤην προδοσία η καρδιά δεν την σηκώνειΔεν υπάρχει προδοσία: μία είναι η αγάπη...

Καλά, θ’ απορροφήσουν κάτι από την έγνοια σου η μέρα, η κίνηση, η δουλειά σου, οι φίλοι, και θα μπορέσεις ύστερα να πας σε κάνα θέατρο ή...

Από την ποιητική συλλογή “Φύλλα Χλόης” Ω εγώ! Ω ζωή! Στα ερωτήματα αυτά συνεχώς επανέρχομαι,Για τα τρένα τα ατέρμονα που είναι γεμάτα με άπιστους, για...

Βγαίνει σε μαύροκαι σε μπλε, σε αόριστομπεζ. Σε κόκκινο κι επιτροπεύει τη ζωή μου.Κάθεται σαν αυστηρήγεροντοκόρη θείακαρφωμένο ανάμεσα στις ανάγκες μουκαι στο καθήκον.Κεντά τη...