Tag: poets

Πόσο πολύ σ’ αγάπησα ποτέ δε θα το μάθειςκαλέ που δεν εχάρηκες στα χείλη μου φιλιά.Απ’ τη ζωή μου επέρασες κι αλάργεψες κι εχάθηςκαθώς...

με έσυραν  απ’ τη λευκή κορδέλα  δεμένη στην πλάτη μου γιορτή είναι μου είπαν  διάλεξε μου είπαν το μαχαίρι στο τραπέζι  κι είτε παιδί  είτε μάγισσα αίμα σκυλίσιο  και διάλεξα  βροχή ποτάμι και...

Πώς με κοιτάζει έτσιΠώς με κοιτάζει έτσιαυτό το άσπρο κομμάτι χαρτίπώς με κοιτάζει έτσι το φεγγάρι…Πώς θροΐζει μέσα μουαυτό τον παγωμένο χάρτη στο βυθόπώς...

δεν έχω ούτε μια φωτογραφία σουπου να λέει πώς ήσουν πριν να γεννηθείςυπήρχες;δεν υπήρχες;σ’ ονειρεύτηκε η μάνα σου ή σ’ έκλεψεαπό έναν κόσμο που...

Εδώ στου δρόμου τα μισά έφτασε η ώρα να το πω Άλλα είν’ εκείνα που αγαπώ γι’ αλλού γι’ αλλού ξεκίνησα Στ’ αληθινά στα ψεύτικα το λέω και τ’...

Χώρος μέσα στο κενόκαι με βυθίζει η στιγμήστο εσώδερμαστο συνονθύλευμα του κόσμουποτέ ολόκληροςπάντα παρών πάντααπών, προτάσεις που όλο δύουν. Μπαίνω στο σπίτικάθεσαι στην κουζίνακαπνίζεις, δε...

Καημός αλήθεια να περνώ, του έρωτα πάλι το στενόΩσπου να πέσει η σκοτεινιά μια μέρα του θανάτου.Στενό βαθύ και θλιβερό που θα θυμάμαι για...

Μην περιμένεις να σε νιώσωΗ αγάπη που ξέρω εγώΕίναι σκληρή: σε θέλει στη βροχήΚαι όχι με τριπλό πανωφόριΔεν νοιάζεται τι συνέβη στη μέραΜε ποιον...

Όταν μιὰν άνοιξη χαμογελάσειθα ντυθείς μία καινούργια φορεσιάκαι θα ῾ρθείς να σφίξεις τα χέρια μουπαλιέ μου φίλε Κι ίσως κανείς δε σε προσμένει να γυρίσειςμα...

Δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι σκάλιζα τον αέρα με τη σμίλη του πάθους μου. Δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι έγραφα στο νερό, αλλ’ αντίθετα, πως δούλευα πάνω σε μιάν...