Tag: poetry

Κόψτε τα τηλέφωνα, πάψτε τα ρολόγια,Το πιάνο κλείστε, πνίξτε τύμπανα και λόγια.Δώστε ένα κόκαλο στο σκύλο να ησυχάσει.Ο θρήνος άρχισε, το φέρετρο ας περάσει. Τ’...

Φτάσαμε μες στο κρύο Στη χειρότερη εποχή για ταξίδι Για τέτοιο ταξίδι μακρύ Οι δρόμοι σκαμμένοι, αψύς ο καιρός Στην καρδιά του χειμώνα Κι οι καμήλες θυμωμένες, πεισματάρες, με...

Ὢ σῶμα τοῦ καλοκαιριοῦ γυμνὸ καμένο Φαγωμένο ἀπὸ τὸ λάδι κι ἀπὸ τὸ ἀλάτι Σῶμα τοῦ βράχου καὶ ῥῖγος τῆς καρδιᾶς Μεγάλο ἀνέμισμα τῆς...

Πρώτα να πιάσω τα χέρια σου Να ψηλαφίσω το σφυγμό σουΎστερα να πάμε μαζί στο δάσοςΝ᾿ αγκαλιάσουμε τα μεγάλα δέντραΠου στον κάθε κορμὸ έχουμε...

Η ζωή σου είναι η δική σου ζωή μην την αφήσεις να τσακιστεί σε μια φτηνή υποταγή. Να παραφυλάς. Υπάρχουν τρόποι να ξεφύγεις. Και κάπου υπάρχει και ένα...

Μια μυγδαλιά και δίπλα της,εσύ. Μα πότε ανθίσατε;Στέκομαι στο παράθυροκαι σας κοιτώ και κλαίω. Τόση χαρά δε την μπορούντα μάτια. Δος μου, Θεέ μου,όλες τις στέρνες...

Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και τα κεραμίδια, θάνατος οι γυναίκες, που αγαπιούνται καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια. Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι δρόμοι με τα λαμπρά,...

“Σβήσε τα μάτια μου· μπορώ να σε κοιτάζω,τ’ αυτιά μου σφράγισέ τα, να σ’ ακούω μπορώ.Χωρίς τα πόδια μου μπορώ να ’ρθω σ’ εσένα,και...

Καθ’ οδόν(7 και 30’ πρωινή προς εργασίαν)συναντώ τον Μάρτιοευδιάθετον,υπαινιγμών πλήρηπερί ανοίξεως και λοιπά. Αναβάλλω την υπόστασή μουανακόπτω τη σύμβασή μουμε το χειμώνακαι διασπείρομαι σε χώμα.Μια...

Πόσο πολύ σ’ αγάπησα ποτέ δε θα το μάθειςκαλέ που δεν εχάρηκες στα χείλη μου φιλιά.Απ’ τη ζωή μου επέρασες κι αλάργεψες κι εχάθηςκαθώς...