Tag: poetry

Βγαίνει σε μαύροκαι σε μπλε, σε αόριστομπεζ. Σε κόκκινο κι επιτροπεύει τη ζωή μου.Κάθεται σαν αυστηρήγεροντοκόρη θείακαρφωμένο ανάμεσα στις ανάγκες μουκαι στο καθήκον.Κεντά τη...

Είμαι ασημένιος και ακριβής. Δεν έχω προκαταλείψεις. Ότι κι αν δω το καταπίνω αυτομάτως, Ακριβώς όπως είναι, Αθάμπωτο από αγάπη ή απαρέσκεια. Δεν είμαι σκληρός μόνο ειλικρινής. Το μάτι ενός...

Ποιος είν’ τρελός από έρωτα;Ας κάνει λάκκους την αυγή.να πάμε εκεί να πιούμετην βροχή. Μια που εμείς σε όποιαστέγη αράξουμε, σε όποιααυλή, ο άνεμος χαλνάειτον...

Είμαι εγώ!Δικό σας παιδίαίμα απ’ το αίμα σαςρούχο απ’ το ρούχο σας σάρκα εκ της σαρκός σας.Μάνα μουη ελευθερίων ηθών πουτάνα ο ΚαπιταλισμόςΠατέρας μουο...

Κλείσε το παράθυρο μη βλέπουν οι γειτόνοι,και την πόρτα σφάλισε και σβήσε το κερί,η αγκαλιά μου επύρωσε, σαν τη φωτιά, και λιώνει,για σφιχταγκαλιάσματα κι...

Εγώ θέλω να κοιμάμαι πλάι σου.Και να σου κάνω τα ψώνια σου, και να σου κουβαλάω τις σακούλες σου,Και να σου λέω πόσο πολύ...

Άγριες νύχτες — Άγριες νύχτες!Αν ήμασταν μαζίΓια μας οι άγριες νύχτεςΘα ‘ταν μόνο χλιδή! Ανώφελος — ο αγέρας —Σαν βρει η Καρδιά λιμάνι —Πέταξε την...

νομίζω ήτανε κορίτσιόχιξέρω πως ήτανε κορίτσι και νομίζω πως θα μου ‘μοιαζε πολύγεμάτο πρόσωπο, μάτια καστανοπράσινα και καστανά μαλλιά τόσα πολλά που θα μπορούσα...

Κανείς δεν υποπτεύεται τα απτά Εκείνη την καταχνιά που αξημέρωτα στα πρόσωπα κατακάθεται και γεμίζει τους πόρους σε σκοτεινές διαδρομές εντός της σάρκας. Ξημέρωμα στο ξημέρωμα Εκμαγεία γίνονται τα πρόσωπα Κανείς δεν κατηγορεί τα...

Θα σε κεντούν με λόγχες να ξυπνάς, το στόμα σφραγισμένο με κερί να μη φωνάξεις, και θα σε κρύβουν με βαριά υφάσματα και με νερά, στον...