Tag: poems

Είναι βαρύς ο αγέρας σαν μολύβιΦωνάζω, φωνάζω, φωνάζωΕλάτε γρήγορα σας φωνάζωΝα λειώσουμε το μολύβιΚάποιος μου λέειΦωτιά θα πάρεις απ’ την ίδια σου φωνήΘα γίνεις...

Όταν έρχεσαι σε μένα, απρόσκλητος,Κάνοντάς μου νόημαΣε αλλοτινά δωμάτια,Όπου στέκουν οι αναμνήσεις, Προσφέροντάς μου, καθώς σ’ ένα παιδί,Μία σοφίτα, συναντήσειςΗμερών τόσο λιγοστών,Μπιχλιμπίδια κλεφτών φιλιών,Ψευτοκοσμήματα από...

Ξέρω πως θα ‘ρθει και δε θα ‘μαι όπως είμαι,να τον δεχτώ με το καλύτερο παλτό μου.Μήτε σκυμμένος στις σελίδες κάποιου τόμου,εκεί που υψώνομαι...

Ὁ παλιός μας Ἔρωτας,μὲ τὰ βάσανά του,ὁ καλός μας Ἔρωτας,ἦταν τοῦ θανάτου. Δέκα χρόνια στὴ σειρά,δίχως νὰ τὸ ξέρει,δέκα χρόνια στὴ σειρά,μᾶς κρατοῦσε ταίρι. Μᾶς βαστοῦσε...

«όλοι εν τέλει είναι δούλοι στην τύχην και στην στερρὰν ἀνάγκην» Ευριπίδης Ο πόλεμος έγινε όργανο στο ανθρώπινο σώμα. Τα παλάτια της Τροίας λεηλατήθηκανσαν φίδια άλλαξαν...

Ο καιρός που σ’ αγαπώξεκινά μέσα από κρητικά περιβόλια,αγκαλιασμένος με γαρίφαλα, τραγουδημένος με μαντινάδεςξεκινά μέσα από τα πρώτα τετράδια,ζωγραφισμένος με πράσινα και κίτρινα χρώματα. Ψάχνω...

Ήταν σα να σε πρόσμενα Κυράαπόψε που δεν έπνεε όξω ανάσα,κι έλεγα: Θά ‘ρθει απόψε απ’ τα νεράκι από τα δάσα. Θά ‘ρθει, αφού φλετράει μου...

Υπάρχει ένας κήπος αρχαίος, πολύ αρχαίος, που στα όνειρά μου εμφανίζεται πολλέςφορές,όπου το ίδιο το φως του Μαγιού παίζει κι αστράφτει με φασματώδεις λάμψεις·όπου...

Δέξου ετούτο το φιλί στο μέτωπό σου!και τώρα που χωρίζουμε,άφησε να σου πω–ότι οι μέρες μου εκύλησαν μέσα στ’ όνειρο.Είναι αλήθεια, όπως το ’λεγεςαν,...

Όταν στη δουλειά πηγαίνεις Νωρίς κάθε πρωί Στον σταθμό όταν περιμένεις Με τις έννοιες σου μαζί Τότε σου δείχνει η πόλη Σαν την άσφαλτο λεία Πρόσωπα εκατομμύρια Στων ανθρώπων την χοάνη. Δυο...