Tag: poems

Καθ’ οδόν(7 και 30’ πρωινή προς εργασίαν)συναντώ τον Μάρτιοευδιάθετον,υπαινιγμών πλήρηπερί ανοίξεως και λοιπά. Αναβάλλω την υπόστασή μουανακόπτω τη σύμβασή μουμε το χειμώνακαι διασπείρομαι σε χώμα.Μια...

Πόσο πολύ σ’ αγάπησα ποτέ δε θα το μάθειςκαλέ που δεν εχάρηκες στα χείλη μου φιλιά.Απ’ τη ζωή μου επέρασες κι αλάργεψες κι εχάθηςκαθώς...

με έσυραν  απ’ τη λευκή κορδέλα  δεμένη στην πλάτη μου γιορτή είναι μου είπαν  διάλεξε μου είπαν το μαχαίρι στο τραπέζι  κι είτε παιδί  είτε μάγισσα αίμα σκυλίσιο  και διάλεξα  βροχή ποτάμι και...

Πώς με κοιτάζει έτσιΠώς με κοιτάζει έτσιαυτό το άσπρο κομμάτι χαρτίπώς με κοιτάζει έτσι το φεγγάρι…Πώς θροΐζει μέσα μουαυτό τον παγωμένο χάρτη στο βυθόπώς...

Κάθε φορά που με ρωτάς πού μένω δεν έχω τί να σου απαντήσω. Μέτρα τέσσερα βήματα και λίγο πριν πιάσεις τα κάγκελα δες πού...

Χώρος μέσα στο κενόκαι με βυθίζει η στιγμήστο εσώδερμαστο συνονθύλευμα του κόσμουποτέ ολόκληροςπάντα παρών πάντααπών, προτάσεις που όλο δύουν. Μπαίνω στο σπίτικάθεσαι στην κουζίνακαπνίζεις, δε...

Καημός αλήθεια να περνώ, του έρωτα πάλι το στενόΩσπου να πέσει η σκοτεινιά μια μέρα του θανάτου.Στενό βαθύ και θλιβερό που θα θυμάμαι για...

Περπατούσες αργάΤα βήματα ελαφρά στο μαρμάρινο στρώμαόλο πλησίαζαν και πλησίαζαν εκεί που σε περίμεναστην άκρη του ξύλου και του σίδερουστο βαμβάκι και τα ελατήριαπου...

Μην περιμένεις να σε νιώσωΗ αγάπη που ξέρω εγώΕίναι σκληρή: σε θέλει στη βροχήΚαι όχι με τριπλό πανωφόριΔεν νοιάζεται τι συνέβη στη μέραΜε ποιον...

Δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι σκάλιζα τον αέρα με τη σμίλη του πάθους μου. Δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι έγραφα στο νερό, αλλ’ αντίθετα, πως δούλευα πάνω σε μιάν...