Tag: poems

Η ζωή είναι ένα τεντωμένο σχοινί Την αρχή του μόνο γνωρίζω Καθώς, ξυπόλυτος, πάνω του περπατώ, κάτω, σαν αιχμηρά αντικείμενα απρόσεκτα πεταμένα, αιωρούνται στεναχώριες και θλίψεις. Εδώ κι εκεί υπάρχει...

Κόψτε τα τηλέφωνα, πάψτε τα ρολόγια,Το πιάνο κλείστε, πνίξτε τύμπανα και λόγια.Δώστε ένα κόκαλο στο σκύλο να ησυχάσει.Ο θρήνος άρχισε, το φέρετρο ας περάσει. Τ’...

Η αγάπη το τριαντάφυλλο, το άγριο πως μοιάζει!Και η φιλία με το σκούρο κυπαρίσσι.Το κυπαρίσσι σκοτεινό, το ρόδο λουλουδιάζει.Μα ποιο το χρόνο ολόκληρο μπορεί...

Σκέφτηκα ο Θεόκριτος πως είχε υμνήσειτα αγαπημένα χρόνια, χρόνια τρυφεράπου το καθένα έρχεται μ’ απλοχεριάκάποιο του δώρο στους θνητούς για να χαρίσει. Και την καρδιά...

Φτάσαμε μες στο κρύο Στη χειρότερη εποχή για ταξίδι Για τέτοιο ταξίδι μακρύ Οι δρόμοι σκαμμένοι, αψύς ο καιρός Στην καρδιά του χειμώνα Κι οι καμήλες θυμωμένες, πεισματάρες, με...

Η ζωή σου είναι η δική σου ζωή μην την αφήσεις να τσακιστεί σε μια φτηνή υποταγή. Να παραφυλάς. Υπάρχουν τρόποι να ξεφύγεις. Και κάπου υπάρχει και ένα...

Μια μυγδαλιά και δίπλα της,εσύ. Μα πότε ανθίσατε;Στέκομαι στο παράθυροκαι σας κοιτώ και κλαίω. Τόση χαρά δε την μπορούντα μάτια. Δος μου, Θεέ μου,όλες τις στέρνες...

Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και τα κεραμίδια, θάνατος οι γυναίκες, που αγαπιούνται καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια. Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι δρόμοι με τα λαμπρά,...

“Σβήσε τα μάτια μου· μπορώ να σε κοιτάζω,τ’ αυτιά μου σφράγισέ τα, να σ’ ακούω μπορώ.Χωρίς τα πόδια μου μπορώ να ’ρθω σ’ εσένα,και...

Καθ’ οδόν(7 και 30’ πρωινή προς εργασίαν)συναντώ τον Μάρτιοευδιάθετον,υπαινιγμών πλήρηπερί ανοίξεως και λοιπά. Αναβάλλω την υπόστασή μουανακόπτω τη σύμβασή μουμε το χειμώνακαι διασπείρομαι σε χώμα.Μια...