Tag: greek poets

Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένοένα παλιό αφρικάνικο ατσάλινο μαχαίριόπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδεςπου από έναν γέρο έμπορο αγόρασα...

Στο ταβάνι βλέπω τους γύψους. Μαίανδροι στο χορό τους με τραβάνε. Η ευτυχία μου, σκέπτομαι, θα ‘ναι ζήτημα ύψους. Σύμβολα ζωής υπερτέρας, ρόδα αναλλοίωτα, μετουσιωμένα, λευκές άκανθες ολόγυρα σ’ ένα Αμάλθειο...

Έλα να παίξουμε.Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου.(Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένηΤώρα δεν έχω πια αγαπημένη) Θα σου χαρίσω τους πύργους μου(Τώρα πια...

Άνθη μάζευα για σέναστο βουνό που τριγυρνούσα.Χίλια αγκάθια το καθένακι όπως τα ‘σφιγγα πονούσα. Να περάσεις καρτερούσαστο βοριά τον παγωμένοκαι το δώρο μου κρατούσαμε λαχτάρα...

Ὢ σῶμα τοῦ καλοκαιριοῦ γυμνὸ καμένο Φαγωμένο ἀπὸ τὸ λάδι κι ἀπὸ τὸ ἀλάτι Σῶμα τοῦ βράχου καὶ ῥῖγος τῆς καρδιᾶς Μεγάλο ἀνέμισμα τῆς...

Μια μυγδαλιά και δίπλα της,εσύ. Μα πότε ανθίσατε;Στέκομαι στο παράθυροκαι σας κοιτώ και κλαίω. Τόση χαρά δε την μπορούντα μάτια. Δος μου, Θεέ μου,όλες τις στέρνες...

Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και τα κεραμίδια, θάνατος οι γυναίκες, που αγαπιούνται καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια. Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι δρόμοι με τα λαμπρά,...

Καθ’ οδόν(7 και 30’ πρωινή προς εργασίαν)συναντώ τον Μάρτιοευδιάθετον,υπαινιγμών πλήρηπερί ανοίξεως και λοιπά. Αναβάλλω την υπόστασή μουανακόπτω τη σύμβασή μουμε το χειμώνακαι διασπείρομαι σε χώμα.Μια...

Πόσο πολύ σ’ αγάπησα ποτέ δε θα το μάθειςκαλέ που δεν εχάρηκες στα χείλη μου φιλιά.Απ’ τη ζωή μου επέρασες κι αλάργεψες κι εχάθηςκαθώς...

με έσυραν  απ’ τη λευκή κορδέλα  δεμένη στην πλάτη μου γιορτή είναι μου είπαν  διάλεξε μου είπαν το μαχαίρι στο τραπέζι  κι είτε παιδί  είτε μάγισσα αίμα σκυλίσιο  και διάλεξα  βροχή ποτάμι και...