Tag: greek poems
Δεκέμβρης η ώρα 2 το βράδυ
Αποφάσισα να μελετήσω τη σταγόναπως πέφτει, πως σχηματίζει το κεφάλι τηςπως εξανεμίζεται ή αποπειράταιτην αυτοχειρία.Αυτό που παρατήρησα είναι ότι όλες οι σταγόνεςανεξαρτήτως διαμέτρου, όγκου,...
Μικρός Θρήνος
Γράμματα που έγραψε στο βλέμμα τους η αγάπη
Όνειρα που κέντησαν στον ύπνο τους οι αράχνες
Ο θάνατος σαν ύφασμα σύρθηκε ανάμεσά τους
Έσβησαν έτσι τα λαμπρά...
Φωτογράφος ζητείται για το κενό
δεν έχω ούτε μια φωτογραφία σουπου να λέει πώς ήσουν πριν να γεννηθείςυπήρχες;δεν υπήρχες;σ’ ονειρεύτηκε η μάνα σου ή σ’ έκλεψεαπό έναν κόσμο που...
Το καθαρότερο πράγμα της δημιουργίας, Νικηφόρος Βρεττάκος
Δεν ξέρω, μα δεν έμεινε καθόλου σκοτάδι.Ο ήλιος χύθηκε μέσα μου από χίλιες πληγές.Και τούτη τη λευκότητα που σε περιβάλλωδε θα τη βρεις ούτε...
Θα ‘ρθει καιρός
Είναι Μαρία, δε θέλω να λέω ψέματα,δύσκολοι καιροί και θα’ ρθουνε κι άλλοιδε ξέρω, μην περιμένεις κι από μένα πολλάτόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα...
Βενζίνη
Μέσα στο δάσοςεκεί όπου ανάμεσα απ’ τα πυκνά κλαργιάφτάνει λίγο φωςαπ’ τον βαρύ ουρανόκοντά στο χώμαπου το σκεπάζειπαχύ στρώμασάπια φύλλασε μια κλάρα χαμηλήκάθεται έναπ...
Κονιάκ Μηδέν Ἀστέρων
Χαμένα πᾶνε ἐντελῶς τά λόγια τῶν δακρύων.Ὅταν μιλάει ἡ ἀταξία ἡ τάξη νά σωπαίνει— ἔχει μεγάλη πείρα ὁ χαμός.
Τώρα πρέπει νά σταθοῦμε στό πλευρό
τοῦ...
Γεγονότα
Μόνη, ἐντελῶς μόνη,περπατῶ στὸ δρόμοκαὶ πέφτω πάνω σὲ μεγάλα γεγονότα:Ὁ ἥλιος σὰν ἐπειγόντως νὰ ἐκλήθη ἀπὸ τὴ Δύσηἀφήνοντας ἡμιτελὲς τὸ δειλινό…
Σὲ λίγο ἡ νύχτα,κρατώντας...
Έρωτας τάχα
Έρωτας τάχα να ‘ν’ αυτόπου έτσι με κάνει να ποθώτη συντροφιά σου,που σαν βραδιάζει, τριγυρνώτα φωτισμένα για να δωπαράθυρά σου;Έρωτας να ‘ναι η σιωπήπου...
Η λύπη του έρωτα
Σ’ ακούω με όλους τους πόρους μουνα τρέχεις σε ξένες πόλεις, με ρούχα χάρτινακάνοντας ένα θόρυβοπου προμηνύει μεγάλη θάλασσα.
Επιστρέφω στο κλειστό κύκλωμα της ζωής μου....