Tag: ελληνική ποίηση

με έσυραν  απ’ τη λευκή κορδέλα  δεμένη στην πλάτη μου γιορτή είναι μου είπαν  διάλεξε μου είπαν το μαχαίρι στο τραπέζι  κι είτε παιδί  είτε μάγισσα αίμα σκυλίσιο  και διάλεξα  βροχή ποτάμι και...

Πώς με κοιτάζει έτσιΠώς με κοιτάζει έτσιαυτό το άσπρο κομμάτι χαρτίπώς με κοιτάζει έτσι το φεγγάρι…Πώς θροΐζει μέσα μουαυτό τον παγωμένο χάρτη στο βυθόπώς...

Ἀπάνω στὸ τραπέζι εἴχανε στήσει ἕνα κεφάλι ἀπὸ πηλὸ τοὺς τοίχους τοὺς εἶχαν στολίσει μὲ λουλούδια ἀπάνω στὸ κρεβάτι εἴχανε κόψει ἀπὸ χαρτὶ δυὸ σώματα ἐρωτικὰ στὸ πάτωμα τριγύριζαν φίδια καὶ...

Κάθε φορά που με ρωτάς πού μένω δεν έχω τί να σου απαντήσω. Μέτρα τέσσερα βήματα και λίγο πριν πιάσεις τα κάγκελα δες πού...

Φαντάζονταν οι άρχοντεςτον ορίζοντα πέραόλο πιο πέρακαινούργιες κατακτήσειςκι έβαζαν πέτρινους φράχτεςνα θυμούνται μέχρι πούη γη τους ανήκειΈπειτα έφτιαξαν χάρτεςνα κοιτάνε από ψηλάτον αιώνιο ύπνο...

Ὁ παλιός μας Ἔρωτας,μὲ τὰ βάσανά του,ὁ καλός μας Ἔρωτας,ἦταν τοῦ θανάτου. Δέκα χρόνια στὴ σειρά,δίχως νὰ τὸ ξέρει,δέκα χρόνια στὴ σειρά,μᾶς κρατοῦσε ταίρι. Μᾶς βαστοῦσε...

1. Κάθε πρωίτο ίδιο λατομείοβαθειά την ευτυχία σκάβονταςν’ αναληφθεί η λάσπη 2. Πιεςακόμαλίγο κρασίνα κατεβεί ο δράκος 3. Νύχτα ο ευκάλυπτος αναρρώνειαπό την χρόνια εμμονή σουγια μεταφυσική 4. Διαβάστε περισσότερα

Αποφάσισα να μελετήσω τη σταγόναπως πέφτει, πως σχηματίζει το κεφάλι τηςπως εξανεμίζεται ή αποπειράταιτην αυτοχειρία.Αυτό που παρατήρησα είναι ότι όλες οι σταγόνεςανεξαρτήτως διαμέτρου, όγκου,...

Έχουμε πολύ ταξιδέψειτο σώμα σου κι εγώέχουμε φανταστείόσα ένα σώμα κι ένα εγώμπορούν να φανταστούν. Το σώμα μου κι εγώέχουμε ονειρευτείτο σώμα σου σε στάσειςπού...

Ξόδεψα με ένα φάντασμακαι έναν τυφλό άγιοτην επιθυμία των θεών,τα πηγάδια και το λαχάνιασμα.Ξόδεψα τις λέξειςσε περιβραχιόνια, βάρδιες, βαρύτητακαι απέμειναν κάτι σπασμένα δάκρυα μέσα...