Tag: ελληνική ποίηση

Είμαι εγώ!Δικό σας παιδίαίμα απ’ το αίμα σαςρούχο απ’ το ρούχο σας σάρκα εκ της σαρκός σας.Μάνα μουη ελευθερίων ηθών πουτάνα ο ΚαπιταλισμόςΠατέρας μουο...

Θα σε κεντούν με λόγχες να ξυπνάς, το στόμα σφραγισμένο με κερί να μη φωνάξεις, και θα σε κρύβουν με βαριά υφάσματα και με νερά, στον...

Γυμνός, Iούλιο μήνα, το καταμεσήμερο. Σ’ ένα στενό κρεβάτι, ανάμεσα σε δυο σεντόνια χοντρά, ντρίλινα, με το μάγουλο πάνω στο μπράτσο μου που το...

“- Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας απ’ το πλήθος.Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήτανστ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο όταν τουμιλήσαμε. Και τώρα...

Εγώ τους είδα -λέει- τους δύο διαρρήκτες πίσω απ΄τιςγρίλιεςνα παραβιάζουν την απέναντι πόρτα -δε φώναξα διόλουείχε φεγγάρι. Φαίνονταν καθαρά τ΄αντικλείδια τουςκαι τα στολίδια του...

μπατιρημένο κουρεῖοΣάββατο βράδυχωρὶς δουλειὰμπατιρημένο κορμὶΣάββατο βράδυχωρὶς ἔρωτα τὸ φιλὶἑνώνει πιὸ πολὺἀπ᾿ τὸ κορμὶγι᾿ αὐτὸ τὸ ἀποφεύγουνοἱ πιὸ πολλοὶ τὸ γατί μουδὲ χορταίνει μόνο μὲ χάδιαθέλει καὶ...

Κρυμμένος μέσ’ στο θάνατο μου τραγουδώ είναι σα μια καινούργια μέρα αλλιώτικα πουλιά πετούν τριγύρω και με κοιτούνε πέτρινες κοπέλες που δεν κλαίνε είναι ένας ποταμός δεξιά κι άλλος αριστερά και μεσ’ στη...

Φίλοι Που φεύγουν Που χάνονται μια μέρα Φωνές Τη νύχτα Μακρινές Φωνές Μάνας τρελής στους έρημους δρόμους Κλάμα παιδιού χωρίς απάντηση Ερείπια Σαν τρυπημένες σάπιες σημαίες. Εφιάλτες, Στα σιδερένια κρεβάτια, Όταν το φως λιγοστεύει Τα ξημερώματα. (Μα ποιος...

Φτάσαμε νωρίτερα για να περιμένουμε. Θα μιλήσεις εσύ μου είπε. Ψάχνω τις σημειώσεις ανοίγω τον χαρτοφύλακα ανάποδα πέφτουν όλα. Το τσιγάρο έσβησε κι εμείς μπήκαμε. Μας υποδέχτηκαν εκείνος με ιδανικά γαμψή μύτη, εκείνη...

Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε Καίσαρ να σε σώσειΚάτι που πάντα βρίσκεται σε αιώνια εναλλαγήΚάτι που σκίζει τις θολές γραμμές των οριζόντωνΚαι ταξιδεύει αδιάκοπα...