Tag: στιχάκια

Ἀπάνω στὸ τραπέζι εἴχανε στήσει ἕνα κεφάλι ἀπὸ πηλὸ τοὺς τοίχους τοὺς εἶχαν στολίσει μὲ λουλούδια ἀπάνω στὸ κρεβάτι εἴχανε κόψει ἀπὸ χαρτὶ δυὸ σώματα ἐρωτικὰ στὸ πάτωμα τριγύριζαν φίδια καὶ...

“Αχ, είναι δύσκολο να βρεις αυτό το θεϊκό μονοπάτι μέσα σ’ αυτή τη ζωή που κάνουμε, σε τούτη δω την αποβλακωμένη και ανούσια εποχή...

δεν έχω ούτε μια φωτογραφία σουπου να λέει πώς ήσουν πριν να γεννηθείςυπήρχες;δεν υπήρχες;σ’ ονειρεύτηκε η μάνα σου ή σ’ έκλεψεαπό έναν κόσμο που...

«…Πέρασαν ακόμη δύο βδομάδες. Ο Ιβάν Ιλιτς δεν σηκωνόταν από τον καναπέ. Δεν ήθελε να ξαπλώσει στο κρεβάτι – προτιμούσε τον καναπέ. Μόνος, κατάμονος,...

Εδώ στου δρόμου τα μισά έφτασε η ώρα να το πω Άλλα είν’ εκείνα που αγαπώ γι’ αλλού γι’ αλλού ξεκίνησα Στ’ αληθινά στα ψεύτικα το λέω και τ’...

Φαντάζονταν οι άρχοντεςτον ορίζοντα πέραόλο πιο πέρακαινούργιες κατακτήσειςκι έβαζαν πέτρινους φράχτεςνα θυμούνται μέχρι πούη γη τους ανήκειΈπειτα έφτιαξαν χάρτεςνα κοιτάνε από ψηλάτον αιώνιο ύπνο...

Χώρος μέσα στο κενόκαι με βυθίζει η στιγμήστο εσώδερμαστο συνονθύλευμα του κόσμουποτέ ολόκληροςπάντα παρών πάντααπών, προτάσεις που όλο δύουν. Μπαίνω στο σπίτικάθεσαι στην κουζίνακαπνίζεις, δε...

“Ειλικρινά, ποτέ δεν υπάρχει λόγος να μας πιάνει ντροπή για τα δάκρυά μας… Είναι η βροχή πάνω στη σκόνη που σηκώνεται απ’ το χώμα...

Καημός αλήθεια να περνώ, του έρωτα πάλι το στενόΩσπου να πέσει η σκοτεινιά μια μέρα του θανάτου.Στενό βαθύ και θλιβερό που θα θυμάμαι για...

Τετάρτη βράδυ Μόνο λίγα λόγια βιαστικά, για τα εγκαίνια της καινούριας μου κατοικίας, βιαστικά γιατί στις δέκα έρχονται οι γονιοί μου από το Φράντσενσμπαντ και...