Tag: ποιητές

Ατέλειωτη σου φαίνεται η χρονιά περνάει γρήγορα όμως Και όταν φύγει, χάνεται Έρχεται άλλη μιά Που χάνεται επίσης Τρέχει με την προηγούμενη μαζί Και με άλλες πέντε ακόμα Με είκοσι Τριάντα Χάνονται στον...

Το κέρδος είναι πιο ζημιογόνο,Τη λύπη φέρνει η χαρά, Γελάμε μόνο απ’ τον πόνο, Κι ο σπάταλος γνωρίζει την αξία του παρά.Γυναίκες ονειρεύονται να γίνονται γριούλες,Πολιτικοί...

Η ζωή είναι ένα τεντωμένο σχοινί Την αρχή του μόνο γνωρίζω Καθώς, ξυπόλυτος, πάνω του περπατώ, κάτω, σαν αιχμηρά αντικείμενα απρόσεκτα πεταμένα, αιωρούνται στεναχώριες και θλίψεις. Εδώ κι εκεί υπάρχει...

Φτάσαμε μες στο κρύο Στη χειρότερη εποχή για ταξίδι Για τέτοιο ταξίδι μακρύ Οι δρόμοι σκαμμένοι, αψύς ο καιρός Στην καρδιά του χειμώνα Κι οι καμήλες θυμωμένες, πεισματάρες, με...

Πρώτα να πιάσω τα χέρια σου Να ψηλαφίσω το σφυγμό σουΎστερα να πάμε μαζί στο δάσοςΝ᾿ αγκαλιάσουμε τα μεγάλα δέντραΠου στον κάθε κορμὸ έχουμε...

Η ζωή σου είναι η δική σου ζωή μην την αφήσεις να τσακιστεί σε μια φτηνή υποταγή. Να παραφυλάς. Υπάρχουν τρόποι να ξεφύγεις. Και κάπου υπάρχει και ένα...

Ψεύτικα αἰσθήματαψεύτη τοῦ κόσμου!Μὰ τὸ παράξενοφῶς τοῦ ἔρωτός μουφέγγει στοῦ σκοτεινοῦδρόμου τὴν ἄκρη:Μὲ τὸ παράπονοκαὶ μὲ τὸ δάκρυ,κόρη χλωμόθωρημαυροντυμένη.Κι εἶναι σὰν αἴνιγμα,καὶ περιμένει.Λάμπει τὸ...

Μια μυγδαλιά και δίπλα της,εσύ. Μα πότε ανθίσατε;Στέκομαι στο παράθυροκαι σας κοιτώ και κλαίω. Τόση χαρά δε την μπορούντα μάτια. Δος μου, Θεέ μου,όλες τις στέρνες...

Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και τα κεραμίδια, θάνατος οι γυναίκες, που αγαπιούνται καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια. Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι δρόμοι με τα λαμπρά,...

“Σβήσε τα μάτια μου· μπορώ να σε κοιτάζω,τ’ αυτιά μου σφράγισέ τα, να σ’ ακούω μπορώ.Χωρίς τα πόδια μου μπορώ να ’ρθω σ’ εσένα,και...