Tag: Ποιήματα
Δε λείπει τώρα, πάρεξ να χαλάσει
Εδώ, στον τόπο της σφαγής ξανά, στα ίχνη των πυκνών
ερώτων πάλι, κι ας λαχταρούσαν να χαθούν, ταξιδευτές,
σε πόλεις και τερπνές υπαίθρους.
Οι καταβάσεις ψέμα, οι...
“Ερείπιο απ’ τα ναρκωτικά”
Ερείπιο απ’ τα ναρκωτικά του ήλιου έρχεσαι
ν’ αποτελειώσεις την παλιά συνομιλία
να με ξεπλύνεις απ’ την περασμένη άνοιξη
Κατεδαφίζονται τα καλοκαίρια στη σειρά
όσο παλιώνω
The post “Ερείπιο...
Μία είναι η αγάπη μας
“Μόνο μια φορά το κύμα αφρίζειΚαι τότε είναι που σκάει στην στεριάΤην προδοσία η καρδιά δεν την σηκώνειΔεν υπάρχει προδοσία: μία είναι η αγάπη...
Νύχτα
Καλά, θ’ απορροφήσουν κάτι από την έγνοια σου
η μέρα, η κίνηση, η δουλειά σου, οι φίλοι,
και θα μπορέσεις ύστερα να πας
σε κάνα θέατρο ή...
Ω εγώ! Ω ζωή! – Γουόλτ Γουίτμαν
Από την ποιητική συλλογή “Φύλλα Χλόης”
Ω εγώ! Ω ζωή! Στα ερωτήματα αυτά συνεχώς επανέρχομαι,Για τα τρένα τα ατέρμονα που είναι γεμάτα με άπιστους, για...
Καθρέφτης
Είμαι ασημένιος και ακριβής.
Δεν έχω προκαταλείψεις.
Ότι κι αν δω το καταπίνω αυτομάτως,
Ακριβώς όπως είναι,
Αθάμπωτο από αγάπη ή απαρέσκεια.
Δεν είμαι σκληρός μόνο ειλικρινής.
Το μάτι ενός...
Federico Garcia Lorca
Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερόκαι το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόριΑύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώτότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι
Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειάκαι...
Ποιος είν’ τρελός από έρωτα
Ποιος είν’ τρελός από έρωτα;Ας κάνει λάκκους την αυγή.να πάμε εκεί να πιούμετην βροχή.
Μια που εμείς σε όποιαστέγη αράξουμε, σε όποιααυλή, ο άνεμος χαλνάειτον...
Κατερίνα Γώγου: [Είμαι εγώ…]
Είμαι εγώ!Δικό σας παιδίαίμα απ’ το αίμα σαςρούχο απ’ το ρούχο σας σάρκα εκ της σαρκός σας.Μάνα μουη ελευθερίων ηθών πουτάνα ο ΚαπιταλισμόςΠατέρας μουο...
Κλείσε τα παράθυρα
Κλείσε το παράθυρο μη βλέπουν οι γειτόνοι,και την πόρτα σφάλισε και σβήσε το κερί,η αγκαλιά μου επύρωσε, σαν τη φωτιά, και λιώνει,για σφιχταγκαλιάσματα κι...