Tag: Ποιήματα

Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε Καίσαρ να σε σώσειΚάτι που πάντα βρίσκεται σε αιώνια εναλλαγήΚάτι που σκίζει τις θολές γραμμές των οριζόντωνΚαι ταξιδεύει αδιάκοπα...

Σπασμένο καράβι να ‘μαι πέρα βαθιάέτσι να ‘μαιμε δίχως κατάρτια με δίχως πανιάνα κοιμάμαιΝα ‘ν’ αφράτος ο τόπος κι η ακτή νεκρικήγύρω γύρωμε κουφάρι...

Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένοένα παλιό αφρικάνικο ατσάλινο μαχαίριόπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδεςπου από έναν γέρο έμπορο αγόρασα...

Στο ταβάνι βλέπω τους γύψους. Μαίανδροι στο χορό τους με τραβάνε. Η ευτυχία μου, σκέπτομαι, θα ‘ναι ζήτημα ύψους. Σύμβολα ζωής υπερτέρας, ρόδα αναλλοίωτα, μετουσιωμένα, λευκές άκανθες ολόγυρα σ’ ένα Αμάλθειο...

Έλα να παίξουμε.Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου.(Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένηΤώρα δεν έχω πια αγαπημένη) Θα σου χαρίσω τους πύργους μου(Τώρα πια...

Θα φέρει η θάλασσα πουλιάκι άστρα χρυσά τ’ αγέρινα σου χαϊδεύουν τα μαλλιά,να σου φιλούν το χέρι. Χάρτινο το φεγγαράκι,ψεύτικη ακρογιαλιά,αν με πίστευες λιγάκιθα `ταν...

Άνθη μάζευα για σέναστο βουνό που τριγυρνούσα.Χίλια αγκάθια το καθένακι όπως τα ‘σφιγγα πονούσα. Να περάσεις καρτερούσαστο βοριά τον παγωμένοκαι το δώρο μου κρατούσαμε λαχτάρα...

Ένας από τους κορυφαίους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Ποιητής με πολιτική συνείδηση, φυλακίστηκε και καταδικάσθηκε σε θάνατο για τις ιδέες του και χαρακτηρίστηκε...

Τώρα που σ᾿ έχω διαγράψει απ᾿ την καρδιά μου,ξαναγυρνάς όλο και πιο πολύ επίμονα,όλο και πιο πολύ τυραννικά.Δεν έχουν έλεος τα μάτια σου για...

Ήξερες να δίνεσαι αγάπη μου… Δινόσουνα ολάκερη και δεν κράταγες για τον εαυτό σου παρά μόνο την έγνοια αν ολάκερη έχεις δοθεί… Όλα μπορούσανε να γίνουνε στον κόσμο αγάπη μου τότε...