Tag: στιχάκια

Εδώ στου δρόμου τα μισά έφτασε η ώρα να το πω Άλλα είν’ εκείνα που αγαπώ γι’ αλλού γι’ αλλού ξεκίνησα Στ’ αληθινά στα ψεύτικα το λέω και τ’...

Φαντάζονταν οι άρχοντεςτον ορίζοντα πέραόλο πιο πέρακαινούργιες κατακτήσειςκι έβαζαν πέτρινους φράχτεςνα θυμούνται μέχρι πούη γη τους ανήκειΈπειτα έφτιαξαν χάρτεςνα κοιτάνε από ψηλάτον αιώνιο ύπνο...

Χώρος μέσα στο κενόκαι με βυθίζει η στιγμήστο εσώδερμαστο συνονθύλευμα του κόσμουποτέ ολόκληροςπάντα παρών πάντααπών, προτάσεις που όλο δύουν. Μπαίνω στο σπίτικάθεσαι στην κουζίνακαπνίζεις, δε...

“Ειλικρινά, ποτέ δεν υπάρχει λόγος να μας πιάνει ντροπή για τα δάκρυά μας… Είναι η βροχή πάνω στη σκόνη που σηκώνεται απ’ το χώμα...

Καημός αλήθεια να περνώ, του έρωτα πάλι το στενόΩσπου να πέσει η σκοτεινιά μια μέρα του θανάτου.Στενό βαθύ και θλιβερό που θα θυμάμαι για...

Τετάρτη βράδυ Μόνο λίγα λόγια βιαστικά, για τα εγκαίνια της καινούριας μου κατοικίας, βιαστικά γιατί στις δέκα έρχονται οι γονιοί μου από το Φράντσενσμπαντ και...

Περπατούσες αργάΤα βήματα ελαφρά στο μαρμάρινο στρώμαόλο πλησίαζαν και πλησίαζαν εκεί που σε περίμεναστην άκρη του ξύλου και του σίδερουστο βαμβάκι και τα ελατήριαπου...

Μην περιμένεις να σε νιώσωΗ αγάπη που ξέρω εγώΕίναι σκληρή: σε θέλει στη βροχήΚαι όχι με τριπλό πανωφόριΔεν νοιάζεται τι συνέβη στη μέραΜε ποιον...

Όταν μιὰν άνοιξη χαμογελάσειθα ντυθείς μία καινούργια φορεσιάκαι θα ῾ρθείς να σφίξεις τα χέρια μουπαλιέ μου φίλε Κι ίσως κανείς δε σε προσμένει να γυρίσειςμα...

Δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι σκάλιζα τον αέρα με τη σμίλη του πάθους μου. Δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι έγραφα στο νερό, αλλ’ αντίθετα, πως δούλευα πάνω σε μιάν...