Tag: στίχοι

I.  Πάντοτε νύχτα ταξιδεύουν τα μεγάλα χαίρε, τα έχε γεια, καλότυχοι οι νεκροί που ξαγρυπνάνε, τις κορυφές, τ’ ακροκεραύνια περιπλέοντας, τις λόχμες μιας απύθμενης υπνολαλίας, κι όπως λιοντάρι στα...

Τι όμορφη που είσαι. Με τρομάζει η ομορφιά σου. Σε πεινάω. Σε διψάω. Σου δέομαι: κρύψου· γίνε αόρατη για όλους· ορατή μόνο σ᾿ εμένα· καλυμμένη απ’...

Βρήκα στα μάτια μου βαθύ σκοτάδι, κακό σημάδιΚαι φοβήθηκα πως δε θα τη βγάλω κι άλλο βράδυΊσως τα λόγια που δεν είπα με στοιχειώσανε...

Ερείπιο απ’ τα ναρκωτικά του ήλιου έρχεσαι ν’ αποτελειώσεις την παλιά συνομιλία να με ξεπλύνεις απ’ την περασμένη άνοιξη Κατεδαφίζονται τα καλοκαίρια στη σειρά όσο παλιώνω The post “Ερείπιο...

“Μόνο μια φορά το κύμα αφρίζειΚαι τότε είναι που σκάει στην στεριάΤην προδοσία η καρδιά δεν την σηκώνειΔεν υπάρχει προδοσία: μία είναι η αγάπη...

Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερόκαι το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόριΑύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώτότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειάκαι...

Κλείσε το παράθυρο μη βλέπουν οι γειτόνοι,και την πόρτα σφάλισε και σβήσε το κερί,η αγκαλιά μου επύρωσε, σαν τη φωτιά, και λιώνει,για σφιχταγκαλιάσματα κι...

Εκεί στα 90s, στα 00s επίσης, η ατμόσφαιρα ήταν πιο vivid. Όλα έμοιαζαν πιο απλά, λιγότερο τοξικά και προβληματικά. Θες επειδή η εποχή ήταν...

Καημός αλήθεια να περνώ, του έρωτα πάλι το στενόΩσπου να πέσει η σκοτεινιά μια μέρα του θανάτου.Στενό βαθύ και θλιβερό που θα θυμάμαι για...

Ξέρω πως θα ‘ρθει και δε θα ‘μαι όπως είμαι,να τον δεχτώ με το καλύτερο παλτό μου.Μήτε σκυμμένος στις σελίδες κάποιου τόμου,εκεί που υψώνομαι...