Tag: ποιητές

Όταν μιὰν άνοιξη χαμογελάσειθα ντυθείς μία καινούργια φορεσιάκαι θα ῾ρθείς να σφίξεις τα χέρια μουπαλιέ μου φίλε Κι ίσως κανείς δε σε προσμένει να γυρίσειςμα...

Δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι σκάλιζα τον αέρα με τη σμίλη του πάθους μου. Δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι έγραφα στο νερό, αλλ’ αντίθετα, πως δούλευα πάνω σε μιάν...

Είναι βαρύς ο αγέρας σαν μολύβιΦωνάζω, φωνάζω, φωνάζωΕλάτε γρήγορα σας φωνάζωΝα λειώσουμε το μολύβιΚάποιος μου λέειΦωτιά θα πάρεις απ’ την ίδια σου φωνήΘα γίνεις...

Όταν έρχεσαι σε μένα, απρόσκλητος,Κάνοντάς μου νόημαΣε αλλοτινά δωμάτια,Όπου στέκουν οι αναμνήσεις, Προσφέροντάς μου, καθώς σ’ ένα παιδί,Μία σοφίτα, συναντήσειςΗμερών τόσο λιγοστών,Μπιχλιμπίδια κλεφτών φιλιών,Ψευτοκοσμήματα από...

Ξέρω πως θα ‘ρθει και δε θα ‘μαι όπως είμαι,να τον δεχτώ με το καλύτερο παλτό μου.Μήτε σκυμμένος στις σελίδες κάποιου τόμου,εκεί που υψώνομαι...

Εδώ είναι φως αδερφικό — απλά τα χέρια και τα μάτια.Εδώ δεν είναι να ’μαι εγώ πάνω από σένα ή εσύ πάνω από μένα.Εδώ...

Ὁ παλιός μας Ἔρωτας,μὲ τὰ βάσανά του,ὁ καλός μας Ἔρωτας,ἦταν τοῦ θανάτου. Δέκα χρόνια στὴ σειρά,δίχως νὰ τὸ ξέρει,δέκα χρόνια στὴ σειρά,μᾶς κρατοῦσε ταίρι. Μᾶς βαστοῦσε...

«όλοι εν τέλει είναι δούλοι στην τύχην και στην στερρὰν ἀνάγκην» Ευριπίδης Ο πόλεμος έγινε όργανο στο ανθρώπινο σώμα. Τα παλάτια της Τροίας λεηλατήθηκανσαν φίδια άλλαξαν...

Ο καιρός που σ’ αγαπώξεκινά μέσα από κρητικά περιβόλια,αγκαλιασμένος με γαρίφαλα, τραγουδημένος με μαντινάδεςξεκινά μέσα από τα πρώτα τετράδια,ζωγραφισμένος με πράσινα και κίτρινα χρώματα. Ψάχνω...

Ήταν σα να σε πρόσμενα Κυράαπόψε που δεν έπνεε όξω ανάσα,κι έλεγα: Θά ‘ρθει απόψε απ’ τα νεράκι από τα δάσα. Θά ‘ρθει, αφού φλετράει μου...