Tag: Ποιήματα

Μέσα στο δάσοςεκεί όπου ανάμεσα απ’ τα πυκνά κλαργιάφτάνει λίγο φωςαπ’ τον βαρύ ουρανόκοντά στο χώμαπου το σκεπάζειπαχύ στρώμασάπια φύλλασε μια κλάρα χαμηλήκάθεται έναπ...

Χαμένα πᾶνε ἐντελῶς τά λόγια τῶν δακρύων.Ὅταν μιλάει ἡ ἀταξία ἡ τάξη νά σωπαίνει— ἔχει μεγάλη πείρα ὁ χαμός. Τώρα πρέπει νά σταθοῦμε στό πλευρό τοῦ...

Μόνη, ἐντελῶς μόνη,περπατῶ στὸ δρόμοκαὶ πέφτω πάνω σὲ μεγάλα γεγονότα:Ὁ ἥλιος σὰν ἐπειγόντως νὰ ἐκλήθη ἀπὸ τὴ Δύσηἀφήνοντας ἡμιτελὲς τὸ δειλινό… Σὲ λίγο ἡ νύχτα,κρατώντας...

Έρωτας τάχα να ‘ν’ αυτόπου έτσι με κάνει να ποθώτη συντροφιά σου,που σαν βραδιάζει, τριγυρνώτα φωτισμένα για να δωπαράθυρά σου;Έρωτας να ‘ναι η σιωπήπου...

Σ’ ακούω με όλους τους πόρους μουνα τρέχεις σε ξένες πόλεις, με ρούχα χάρτινακάνοντας ένα θόρυβοπου προμηνύει μεγάλη θάλασσα. Επιστρέφω στο κλειστό κύκλωμα της ζωής μου....

Εδώ, στον τόπο της σφαγής ξανά, στα ίχνη των πυκνών ερώτων πάλι, κι ας λαχταρούσαν να χαθούν, ταξιδευτές, σε πόλεις και τερπνές υπαίθρους. Οι καταβάσεις ψέμα, οι...

Ερείπιο απ’ τα ναρκωτικά του ήλιου έρχεσαι ν’ αποτελειώσεις την παλιά συνομιλία να με ξεπλύνεις απ’ την περασμένη άνοιξη Κατεδαφίζονται τα καλοκαίρια στη σειρά όσο παλιώνω The post “Ερείπιο...

“Μόνο μια φορά το κύμα αφρίζειΚαι τότε είναι που σκάει στην στεριάΤην προδοσία η καρδιά δεν την σηκώνειΔεν υπάρχει προδοσία: μία είναι η αγάπη...

Καλά, θ’ απορροφήσουν κάτι από την έγνοια σου η μέρα, η κίνηση, η δουλειά σου, οι φίλοι, και θα μπορέσεις ύστερα να πας σε κάνα θέατρο ή...

Από την ποιητική συλλογή “Φύλλα Χλόης” Ω εγώ! Ω ζωή! Στα ερωτήματα αυτά συνεχώς επανέρχομαι,Για τα τρένα τα ατέρμονα που είναι γεμάτα με άπιστους, για...