Ο Άγιος Φαβιανός (ή Φάβιος) ήταν ευγενής Ρωμαίος εκ γενετής και ο πατέρας του ονομαζόταν Φάβιους. Κατοικούσε στην ύπαιθρο έξω από την Ρώμη. Πέθανε ως μάρτυρας στην αρχή του Δεκιανού διωγμού (επί Δεκίου) δια σπάθης στις 20 Ιανουαρίου του 250 μ.Χ.. Τον διαδέχθηκε στο επισκοπικό θρόνο της Ρώμης ο Κορνήλιος.
