Οι Κύπριοι καταλαβαίνουμε τον πόνο του ξεριζωμένου. Αντιλαμβανόμαστε την αγωνία και τον σπαραγμό της εθνοκάθαρσης, της αλλοίωσης του τόπου και της πολιτιστικής κληρονομίας. Μπορούμε, επίσης, να καταλάβουμε τις συνθήκες διαβίωσης όσων παραμείνουν στα μαρτυρικά χώματα υπό τη διοίκηση του Αζερμπαϊτζάν.
Οι ομοιότητες με τη δική μας προσφυγιά, τους εγκλωβισμένους, τη δημογραφική και πολιτισμική αλλοίωση είναι πολλές. Αλλά ακόμα και αν δεν βλέπαμε τους παραλληλισμούς μεταξύ των κατατρεγμένων Αρμενίων και της Κύπρου, πάλι θα ήταν καθήκον μας να σπεύσουμε προς αρωγή τους αν θέλουμε να ονομαζόμαστε ελεύθεροι άνθρωποι.
