Ήταν μόνο ένα κορίτσι. Μα στα μάτια όλων, ήταν μια αληθινή πολεμίστρια. Χωρίς πανοπλία, μα με θάρρος. Χωρίς στρατό, μα με άπειρη δύναμη ψυχής.
Η Άννα πάλεψε με τον καρκίνο με τρόπο που ελάχιστοι μπορούν να φανταστούν. Κάθε της μέρα ήταν μια μάχη. Με θεραπείες, νοσοκομεία, πόνο. Κι όμως, στάθηκε όρθια. Με βλέμμα σταθερό και καρδιά πιο δυνατή από ποτέ.
Δεν έδωσε ποτέ χώρο στην απόγνωση. Κράτησε τη ροζ κορδέλα ψηλά σαν ξίφος και κάλυψε τους…
